Toen ik 13 jaar oud was, moest ik voor Biologie een ‘linzenproject’ doen. We stopten een lins in een potje en elke dag moesten we een tekeningetje maken.

Het was ongelofelijk om te zien hoe snel het boontje veranderde. Worteltjes, een stengel en uiteindelijk blaadjes. Ik ben vergeten of er ook alweer nieuwe linzen aan groeiden of dat het project toen al voorbij was.

In ieder geval hoefde ik vrij weinig te doen.  Ja, voeding en licht. Het boontje groeide verder als  vanzelf. Ik heb niet tegen het zaadje gepraat, al schijnt dat ook te helpen 😉 Good vibes he?

Als je een kind krijgt, moet je er natuurlijk ook goed voor zorgen.
Het krijgt eten en drinken.
En bakken met liefde … hopelijk. 
De beste garantie voor gezonde groei.

Helaas krijgt een kind op een gegeven moment niet alleen maar onvoorwaardelijke liefde als voeding. 
Daar kun je je ouders de schuld van geven.
Of de scholen.
Of de maatschappij, social media… 

Maar de vraag is wat je daarmee opschiet.

Ik geloof dat  dat het de hele tijd op rolletjes gaat in je leven.
Het schijnt dat we juist ook extra groeien door tegenslag.
Omdat we dankzij tegenslag op zoek gaan naar hoe het anders kan.

En het kan anders.
Als je zoekt, zul je ontdekken dat er een andere manier is. 

Eerst ontdek je dat je geen slachtoffer hoeft te blijven van je situatie.
Kijk, een klein kind is nog hulpeloos.
Maar als volwassene ben je dat absoluut niet.
Ook niet als de omstandigheden in jouw jeugd verre van ideaal waren.
Je kunt dan wel blijven vingerwijzen, maar degene die daar het meest last van heeft, ben je zelf!

Want jouw energie kleurt jouw leven.
De energie van ‘ik ben een slachtoffer en dit had nooit mogen gebeuren’ is heel zwaar.
Die veroorzaakt een leven dat ook zwaar voelt.

De energie van: Ik zal ze eens even laten zien dat ik goed genoeg ben en dat ik me niet uit het veld laat slaan. Ik ben een vechter! is al een stuk krachtiger.

Maar… er zit een nadeel aan.
Deze energie is namelijk ook uitputtend.
Want je gaat helemaal in de doe doe-modus.
Je wilt de dingen naar je hand zetten.
Eigenlijk wil je het leven controleren. Je wilt het te slim af zijn.
En dat gaat uiteindelijk nooit werken. 

Veel perfectionisten hebben deze energie.
Veel perfectionisten branden dan ook op.
Of herkennen zich in het afwisselende patroon van perfectionisme en faalangst.

Het is belangrijk om je te realiseren dat je geluk niet kunt verdienen door er van alles aan te doen.
Dat is ’the hard way’. De manier van de perfectionist. 

Het is ook niet zo dat je moet weten wat je roeping is of dat je er van alles aan moet doen om de wereld te redden om voldoening te ervaren.

Het werkt precies andersom.

Het gaat erom dat je ECHT bent. 

Waarbij faalangst eigenlijk gewoon weer de slachtofferrol is. Ik kan het toch niet, laat maar! 

Van the hard way naar the heart way

 

Het is belangrijk om je te realiseren dat je geluk niet kunt verdienen door er van alles aan te doen.
Dat is ’the hard way’. De manier van de perfectionist. 

Het is ook niet zo dat je moet weten wat je roeping is of dat je de wereld moet redden om voldoening te ervaren.

Het werkt precies andersom. Het gaat niet om doen, maar om zijn.
Specifieker:  Het gaat er niet alleen om dat je bent, maar dat je ECHT bent. 

Dat is the heart way. 

Dat klinkt zo gemakkelijk:
Ach joh, gewoon lekker jezelf zijn!
Maar zo werkt het niet. 
Want wie is er nou gewoon lekker zichzelf?

Als je een tijd geen onvoorwaardelijke liefde hebt gekend in je leven, dan ben je juist gaan aanpassen aan de verwachtingen van mensen in je leven.

Je bent je echte jij gaan verstoppen.
Je bent gaan pleasen en gaan manipuleren en het masker van die sterke man of vrouw van de wereld gaan dragen.

Hoe vind je jezelf terug?

Door te leren leven vanuit je ware natuur.
Dat is de modus waarbij je vertrouwt op het leven.
Op dat groei natuurlijk is.
Op dat jij net als alles en iedereen in verbinding staat met het leven.
Dat het leven jouw voedt.
Oftewel dat het  ervoor zorgt dat je alles op tijd tot je beschikking hebt om het leven te leiden dat voor jou de bedoeling is.

Je kunt nooit precies weten hoe dat eruit ziet.
Maar dat is nou precies het kenmerk van vertrouwen! Overgave!

En hoe doe je dat dan, vertrouwen op je ware natuur? 

Door je een weg te voelen door al die laagjes heen die tijdens je leven over je ware zelf zijn heengelegd. 
De laagjes van pijn, afwijzing, verdriet, frustratie.

De meeste mensen doen hun uiterste best om die laagjes te negeren.
Omdat ze niet weten wat ze ermee aan moeten. 
Maar daardoor rennen ze juist steeds verder van zichzelf weg.

Ze hebben misschien wel een relatie, een huis, een baan of bedrijf en spaargeld, maar zijn zichzelf kwijt.
Dat is geen leven. 

Jouw leven begint met jou.
Het draait om jou.
Maar dan wel om de echte jou. 

Wil je weten hoe je je een weg kunt voelen naar je echte authentieke zelf?
Zodat je kunt gaan leven vanuit wie je echt bent? Je stralende zelf?
Kunt groeien door je over te geven aan het leven? 

Als je voelt wie je werkelijk bent, ben je er. 

Er zijn verschillende manieren waarop ik jou dichter bij je gevoel kan brengen.