Vanochtend kwam ik een meditatie tegen van iemand en ik dacht: Laat ik die eens doen.
Gewoon even lekker zitten en de energie in mijn systeem veranderen.
Het GING niet. Ik voelde weerstand.
En toen ik even ging observeren wat er gebeurde, snapte ik het.
Ik kan geen werk meer maken van dingen loslaten.
Van energie ‘clearen’.
Mijn systeem reinigen.
Huh? Maar dat is toch lekker?
Dan schoon je toch op?
Dan ben je toch beter af?
Dan ben je toch heler, lichter?
Zeker. Dat heb ik ook jaren geteacht.
En dat is heerlijk wanneer je vastzit in een systeem, lichaam of patroon dat zwaar voelt en waar je onder gebukt gaat.
Maar je blijft bezig joh!
Elke dag zijn er dingen die nog moeten.
Die nog heler moeten.
Schoner.
Gezonder.
Beter.
Want, dat is de mindfuck: Als ik daar ben… dan!
Ik zette de meditatie uit en slaakte een zucht van verlichting toen wat ik eigenlijk allang weet en ook toepas op een nog dieper niveau doordrong:
Als je bezig bent met heling, ga je uit van stuk.
Als je bezig bent met beter, ga je uit van niet goed.
Als je bezig bent met meer, ga je uit van niet genoeg.
Allemaal verdeling.
Allemaal afscheiding en verdeeldheid.
En ja… dat begint dus in jezelf.
Door de dingen die je denkt, zonder je ervan bewust te zijn.
Door de dingen die aandacht vragen, maar die je niet wilt of kunt toelaten.
Onbewuste gedachten en weggedrukte emoties.
De verdeeldheid in jezelf zie je ook in de wereld.
Wat als je het eens radicaal anders leert zien?
Dat is wel een ding hoor.
Ik kreeg van de week deze reactie van een van deze kijkers naar mijn Zoom over egobewustzijn en hartsbewustzijn:
“Ik vond het erg interessant en probeerde het te begrijpen, wat er gezegd werd.
Had alleen soms het gevoel dat ik in een wiskunde klas zat en de tafel van 10 net onder de knie had. “
Dit snap ik.
Want het is niet te snappen.
Wij mensen geloven namelijk diep van binnen allemaal die dingen die ik net noemde:
Er moet van alles beter.
Er moet van alles geheeld.
Er is van alles niet goed.
Kijk om je heen en iedereen is van zijn plek, bezig om daar te komen.
Maar alleen in het hier en nu kun je het leven vol ervaren.
Op de plek waar je nu bent.
En dat is waar het om gaat.
Niet als volgend jaar de sterren anders staan.
Niet als je volgend jaar minder weegt.
Niet als je volgend jaar beter bent in channellen.
Niet als je volgend jaar meer verdient.
Het leven is hier en nu.
Het leven is alles wat hier en nu is, is zoals het is.
En als je hebt geleerd om daar helemaal in te zakken, om dat volledig te accepteren en je gaat nog verder dan dat….
Je kunt het zelfs leren liefdevol te omarmen omdat je ziet en voelt dat het nu precies zo is zoals het is …
en je ervaart het zoals het is vanwege het bewustzijn dat je tot nu toe hebt gehad…
dan kun je jezelf vergeven….
omdat je beseft dat het niet anders hoeft
dat het zelfs niet anders kan zijn dan het is
dat het dus precies is zoals het moet zijn.
Vervolgens leer je geleidelijk dankbaar te zijn dat je de dingen zo begint te ervaren.
Enig idee wat een rust dit geeft?
En vanuit die rust die je dan krijgt met alles zoals het is… verruil je de ratrace, de strijd en de overleving onmiddellijk voor
Innerlijke rust.
Overgave.
Ontspanning.
Liefde.
Terwijl je dacht dat je er van alles aan moest doen om daar te komen.
Alles is precies zoals het moet zijn.
Iedereen is precies daar waar hij moet zijn.
Je bewustzijn is daar waar het is.
En als je openstaat, kan je blik zich verder openen.
En dan is je bewustzijn anders.
Verruimder.
Zie je meer licht.
Shift … to S.H.I.N.E.
