Het was een fantastisch avontuur, onze emigratie naar Italië. (Je kunt erover lezen in mijn boek P.R.I.M.A. is Perfect). Maar vond ik daar wat ik zocht? Wist ik überhaupt wat ik zocht? Nee, niet bewust!

Wij mensen zoeken onbewust een bepaalde rust. Een soort ‘klik’. Dat je kunt zakken in het weten dat alles gewoon helemaal oké en veilig is. Noem het een soort thuiskomen. Ik geloof dat de herinnering aan dit gevoel in ons geprogrammeerd zit, zodat we het herkennen als we ‘daar’ zijn.

Eenmaal terug in Nederland, kwam NLP (Neuro Linguïstisch Programmeren) op mijn pad. Fantástisch! Ik had in die tijd enorm veel last van angst en paniek en ik had nu tools om daarmee te dealen. Bovendien gaf NLP me de moed om niet meer in loondienst te hoeven blijven vastzitten.  Al jarenlang had ik weerzin tegen het werken voor een baas. Kind uit een ondernemersgezin he, het zat blijkbaar in mijn bloed. Ook al zag ik ook van dichtbij de prijs van die ‘vrijheid’.  Hard werken was de norm.  Familiefeestjes en met kerst onder de boom? Ik kende het nauwelijks. Ik werd zo enthousiast over NLP en alles wat ik leerde over het brein, dat ik dat meteen met mensen wilde gaan delen. 

Na jarenlang 1-op-1 mensen te helpen, ging ik met groepen werken. Totdat twee kleine tia’s mij dwongen om na te denken hoe het anders kon. Ik stapte over op online. Ik schreef een bestseller en mijn online programma’s liepen heel goed. Mijn klanten haalden mooie resultaten. Ook zij kregen meer moed en vertrouwen. Banen werden opgezegd, bedrijven gestart en relaties verbroken. Ik was ‘succesvol!’ 

Maar… na een tijd begon er iets te knagen. Wat is succes? Wie ben ik? Wat is de prijs van dit succes? Ik miste iets. Wat ik bij mezelf merkte, zag ik ook bij veel klanten. Na een tijdelijke high, volgde er steevast ook weer een soort ‘instorting’. En hoewel we elkaar vertelden dat dat erbij hoorde, voelde het toch frustrerend.

Vooral tijdens de Coronatijd voelde ik de keerzijde van succes. Ik wilde stoppen met het harde werken en merkte ineens hoe uitgeput ik was. Overigens vond ik mezelf in die tijd behoorlijk wijs en wakker. En ik wilde anderen ook graag laten zien wat er in de wereld allemaal gaande was. Dat gaf zingeving aan mijn dagen. Maar mijn wereld werd steeds donkerder en donkerder. Hoe meer ik ‘down the rabbithole’, ging, des te meer narigheid ik tegenkwam. Het was heftig, maar samen met de andere wakkere wappies voelde ik me behoorlijk verheven door alles waar ik doorheen prikte.

Tot het begon te dagen dat ik geen steek verder was dan wie ook. Of je nou bang bent voor een virus of voor de oplossing, angst blijft angst. Angst is stress. En stress is destructief. Dus het maakt niet hoe je jezelf de vernietiging in helpt, het resultaat is hetzelfde.

Ik moest het over een totaal andere boeg gooien. En dat was ook het moment waarop ik inzag: Het is tijd om te breken met de wereld van persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit in traditionele zin. Want die wereld is in feite bezig met het versterken van drijfzand. Wat bedoel ik met drijfzand? De overtuiging dat er in de kern iets is waar je aan moet werken, voordat je je vrij en vervuld kunt voelen. Dingen die je zou moeten doen om ‘er’ te komen zijn o.a.:

  • Je moet je skills en vaardigheden verbeteren.
  • Je moet je succes vergroten.
  • Je moet blokkades overwinnen.
  • Je moet trauma’s helen.

Op zich is hier allemaal niets mis mee, tenzij je denkt dat wanneer je dit doet, je ‘er’ dan zult zijn. En je dan gelukkig bent en ‘af’. Klaar. Alleen werkt het dus niet zo: In werkelijkheid blijkt dat deze worst keer op keer net buiten je bereik blijft. En zo blijf je ergens achteraan rennen. En blijf je ‘het’ buiten jezelf zoeken. 

Als ik eerlijk ben, zie ik dat ik hier zelf ook aan heb bijgedragen. Ik was onderdeel van deze wereld van zelfverbetering. Mijn klanten ervoeren absoluut verbetering en verlichting. Maar was het resultaat blijvend? Nee.

Daar voel ik me niet schuldig over. Het was onderdeel van mijn eigen ontwikkeling. Wanneer je probeert iets aan jezelf te verbeteren, is dat omdat je in de kern gelooft dat er iets ontbreekt. Dat geloofde ik toen. En dat geloofden mijn klanten ook.

Er is altijd weer een volgend niveau van bewustzijn. We leven nu in een tijd waarin de mens een shift in bewustzijn door kan maken van hoofd naar hart. Met deze shift naar een hoger niveau van bewustzijn, onstaan weer nieuwe inzichten. Dankzij deze shift veranderde mijn blik op het leven en op ons als mens radicaal. 

Waar ik eerst nog geloofde in dat we als mens groeien naar een perfectere versie van onszelf, heb ik nu een radicaal andere visie. Ik geloof dat we al perfect zijn en dat we daar niets voor hoeven te doen. En ik geloof dat onze groei zit in de herinnering van dit feit. In plaats van zelfontwikkeling en zelfverbetering en het leren van nieuwe dingen, gaat het eerder om zelfontdekking, zelfrealisatie en het afleren en doorprikken van oude verhalen en overtuigingen.

Voor mij gaat wakker worden niet over een virus of een andere bedrieging van buitenaf waar we ons tegen moeten wapenen. De schaduwregering die ons in zijn greep zit, zit in onszelf. Het is het virus van zelfafwijzing en ‘niet genoeg’ dat we mogen doorzien, zodat het leegloopt als een ballon die je doorprikt.

Alles gebeurt precies op het juiste moment. Het leven, het universum is zo liefdevol dat elke beweging uiteindelijk tot groei leidt.
Er is geen tijd verdaan, er bestaat geen ’te laat’ of dit had anders gemoeten. Elke stap is onderdeel van de weg en onmisbaar.

Ik voel me dankbaar om dit pad met nieuwe, maar ook met ooude klanten verder te vervolgen. Zodat we samen kunnen glimlachen om het feit dat we dachten onderweg te zijn naar onze bestemming. En dat we ontspannen kunnen beseffen: We zijn er al en we zijn er altijd al geweest!

Wow. Wat een rust geeft dat!

Ben je benieuwd hoe ik jou kan helpen het virus wat jou daadwerkelijk ondermijnt te ontmaskeren? Plan dan een verkennend gesprek met me in!