Wist jij dat de sterke behoefte om
– je missie te moeten vinden
– de wereld te willen redden
– anderen te willen waarschuwen
voortkomt uit een bepaalde onrust uit jezelf? Er is iets wat je (nog) niet wilt of kunt voelen. En zolang dat het geval is, heb je de neiging dat ‘gat’ te willen opvullen. Het lijkt nobel, want je doet het voor de wereld, zou je zeggen. Maar wat als je het eigenlijk doet voor jezelf?
Vanuit pijn en onrust kun je heus mooie dingen neerzetten. Maar het trekt je ook leeg.
Wat als je geen donker of kwaad hoeft te bestrijden, maar alleen maar licht hoeft te zijn?
Dan gebeuren er wonderen en verandert jouw wereld!
Ben jij een succesvolle vrouwelijke ondernemer, die veel resultaat bereikt met hard werken, maar hol jij eigenlijk jezelf voorbij en ook uit? Daar is niemand in de hele wereld bij gebaat! En je doet jezelf zo te kort. Als je de shift maakt van hoofd naar hart, van voorwaardelijke naar onvoorwaardelijke liefde weet je niet wat je meemaakt.!
Dit gaat ver voorbij persoonlijke ontwikkeling en het ‘manifesteren van je droomleven’. Je zult ontdekken dat je zelf niets hoeft te bedenken. Want dat doet het leven al voor je, mooier dan je zelf kunt.
Vroeger wist ik dit niet, maar nu snap ik waarom zowel mijn klanten als ikzelf uiteindelijk toch ook steeds weer bij datzelfde punt uitkwamen. Je denkt steeds: Als ik X of Y nog doe, dan… ja dan ben ik er! Maar ja.. dat niveau van bewustzijn leidt slechts tot tijdelijke verlichting, zoals je in deze Zonnstraal verder kunt lezen: Mijn klanten hadden maar tijdelijk succes.
